Etiket: Magnetar

Bu makalemizde uzayda bulunan en tuhaf 10 nesneyi incelerken dolaylı yoldan da uzayla ilgili bilgiler vereceğiz.

Evren boyunca, genel olarak fizik, astronomi ve bilim hakkındaki mevcut anlayışımıza meydan okuyan çok sayıda nesne vardır. Kara deliklerden yıldızlararası cisimlere kadar, evren insan aklını hem büyüleyen hem de şaşırtan inanılmaz sayıda gizemli nesneyi barındırır. Bu makalede, şu anda evrende var olduğu bilinen en garip 10 nesneyi inceliyoruz. Her bilimsel anormalliğin hem zamandaki hem de uzaydaki varlığı ve işlevi ile ilgili güncel teorilere, hipotezlere ve açıklamalara odaklanarak doğrudan bir analizini yapıyoruz. 

Evrendeki En Tuhaf 10 Nesne

• Antimadde
• Minyatür Kara Delikler
• Karanlık madde
• Dış gezegenler
• Kuasarlar
• Serseri Gezegenler
• Oumuamua
• Nötron Yıldızları
• Hoag Nesnesi
• Magnetarlar

“Yıldızlara bakın, ayaklarınızın altına değil. Gördüklerinizi anlamaya çalışın ve evreni var eden şeyin ne olduğunu merak edin. Meraklı olun.”

– Stephen Hawking

10. Antimadde

Antimadde Nedir?

Adından da anlaşılacağı gibi, Antimadde “normal” maddenin zıt kutupudur ve ilk olarak 1932’de Paul Dirac tarafından keşfedilmiştir. Görelilik teorisini elektronların hareketini yöneten denklemlerle birleştirme girişiminin ardından Dirac, hesaplamalarının çalışması için (pozitron olarak bilinir) bir parçacığın (elektrona benzer, ancak ters yüklü) bulunması gerektiğini öne sürdü. Ancak 1950’lere kadar Dirac’ın gözlemi parçacık hızlandırıcıların gelişiyle teste tabi tutuldu. Bu testler sadece Dirac’ın pozitronlarının var olduğuna dair kanıt sağlamakla kalmadı, aynı zamanda antinötronlar, antiprotonlar ve antiatomlar olarak bilinen ek antimadde elementlerinin keşfiyle sonuçlandı.

Araştırma devam ederken, çok geçmeden bu antimadde biçimlerinin maddeyle çarpıştıklarında, ani bir enerji patlamasına neden olarak birbirlerini anında yok ettikleri keşfedildi. Bilimsel atılım potansiyeli fizik alanında olağanüstü olduğundan, antimadde bugüne kadar sayısız bilim kurgu çalışmasının konusu haline geldi.

Antimadde Nerede Bulunur? Evrenin Oluşumundaki Rolü

Antimadde, bilim adamlarının evrenimizin erken oluşumunda (Büyük Patlama sırasında) hayati bir rol oynadığına dair yaygın inancına rağmen, evrende oldukça nadirdir. Bu biçimlendirici yıllarda, bilim adamları madde ve antimaddenin eşit olarak dengelenmesi gerektiğini varsayıyorlar. Ancak zamanla, maddenin, evrenimizin bileşiminde baskın faktör olarak antimaddenin yerini aldığına inanılıyor. Mevcut bilimsel modellerin bu tutarsızlığı açıklamaktan aciz olduğu için bunun neden meydana geldiği açık değildir. Dahası, evrenin bu ilk yıllarında antimadde ve madde eşit olsaydı, evrende herhangi bir şeyin var olması teorik olarak imkansızdır çünkü çarpışmaları uzun zaman önce birbirlerini yok etmiş olurdu. 

9. Minyatür Kara Delikler

Minyatür Kara Delik Nedir ve Nasıl Oluşur?

Mini kara delikler veya “mikro kara delikler”, ilk olarak 1971’de Stephen Hawking tarafından tahmin edilen varsayımsal bir kara delikler kümesidir. Evrenin ilk yıllarında (Büyük Patlama zamanında) oluştuğuna inanılan Mini kara deliklerin, daha büyük varyantlarına kıyasla son derece küçük olduğu ve tek bir atom parçacığı genişliğinde olay ufkuna sahip olabileceği varsayımında bulundu. Bilim adamları şu anda evrenimizde milyarlarca mini kara deliğin var olduğuna ve bazılarının kendi Güneş Sistemimizde ikamet etme ihtimaline inanıyorlar.

Evrende Minyatür Kara Deliklerin Kanıtı Var mı?

Tam olarak değil. Bugüne kadar hiçbir mini kara delik gözlemlenmemiş veya çalışılmamıştır. Varlıkları şu anda tamamen teoriktir. Gökbilimciler ve fizikçiler evrendeki varlıklarını destekleyen kanıtlar üretememiş olsalar da (veya yeniden oluşturamamışlar), ancak mevcut teoriler tek bir minyatür kara deliğin Everest Dağı kadar maddeye sahip olabileceğini öne sürüyor. Galaksilerin merkezinde var olduğuna inanılan süper kütleli kara deliklerin aksine, bu minyatür kara deliklerin nasıl yaratıldıkları belirsizliğini koruyor, çünkü bunların daha büyük varyantlarının süper kütleli yıldızların ölümünden kaynaklandığına inanılıyor. Minyatür varyantların gerçekten var olduğu (ve bir yıldızın yaşam döngüsü dışındaki başka bir olay dizisinden oluştuğu) keşfedilirse, bunların keşfi evrendeki kara delikler hakkındaki mevcut anlayışımızı sonsuza kadar değiştirecektir.

8. Karanlık Madde

Karanlık Madde ve Karanlık Enerji Nedir?

Karanlık Madde, evrendeki maddenin yaklaşık yüzde 85’ini ve toplam enerji çıktısının yaklaşık yüzde 25’ini oluşturduğuna inanılan teorik bir unsurdur. Bu elementin ampirik bir gözlemi olmamasına rağmen, mevcut bilimsel modellerle açıklanamayan bir dizi astrofiziksel ve yerçekimi anomalisi nedeniyle evrendeki varlığı ima edilmektedir.

Karanlık Madde adını, elektromanyetik radyasyonla (ışık) etkileşime girmediği için görünmez özelliklerinden alıyor. Bu da, mevcut enstrümanlar tarafından neden gözlemlenemediğini açıklamaya yardımcı olacaktır.

Karanlık Madde Neden Önemlidir?

Karanlık Madde gerçekten varsa (bilim adamlarının inandığı gibi), bu malzemenin keşfi genel olarak evrenle ilgili mevcut bilimsel teoriler ve hipotezlerde devrim yaratabilir. Bu neden böyle? Karanlık Madde’nin yerçekimi etkilerini, enerjisini ve görünmez özelliklerini ortaya koyması için bilim adamları, bilinmeyen atom altı parçacıklardan oluşması gerektiğini teorileştiriyorlar. Araştırmacılar, bu parçacıklardan oluştuğuna inanılan birkaç aday belirlediler. Bunlar şunları içerir:

• Soğuk Karanlık Madde: Şu anda bilinmeyen, ancak evrende olağanüstü derecede yavaş hareket ettiğine inanılan bir madde.
• WIMP’ler: “Zayıf Etkileşen Büyük Parçacıklar” ın kısaltması
• Sıcak Karanlık Madde: Işık hızına yakın hızlarda hareket ettiğine inanılan oldukça enerjik bir madde biçimi.
• Baryonik Karanlık Madde: Bu potansiyel olarak kara delikler, kahverengi cüceler ve nötron yıldızlarını içerir.

Karanlık Maddeyi anlamak, varlığının hem galaksiler hem de galaksi kümeleri üzerinde (yerçekimi etkisi yoluyla) derin bir etkiye sahip olduğuna inanılan bilimsel topluluk için çok önemlidir. Bu etkiyi anlayan kozmologlar, evrenimizin düz (statik), açık (genişleyen) veya kapalı (küçülen) olup olmadığını anlamak için daha donanımlı hale gelirler.

7. Dış Gezegenler

Dış Gezegenler Nedir?

Dış gezegenler ikiye ayrılır, iç gezegenler ve dış gezegenler. Dış gezegenler, Güneş Sistemimizin ötesinde var olan gezegenleri ifade eder. Son birkaç on yılda bu gezegenlerden binlerce tanesi, her biri benzersiz özelliklere ve özelliklere sahip olan gökbilimciler tarafından gözlemlendi. Her ne kadar teknolojik sınırlamalar bu gezegenlerin yakın gözlemlerini (şu anda) engellese de, bilim adamları keşfedilen her bir Dış Gezegen hakkında bir dizi temel varsayım çıkarabilirler. Bu, genel boyutlarını, göreceli bileşimlerini, yaşam için uygunluklarını ve Dünya ile benzerliklerini içerir.

Daha yakın yıllarda, dünyanın dört bir yanındaki uzay ajansları, Samanyolu’nun uzak mesafelerindeki Dünya benzeri gezegenlere önemli miktarda ilgi gösterdi. Şimdiye kadar, ana dünyamıza benzer özellikleri taşıyan çok sayıda gezegen keşfedildi. Bu Dış Gezegenlerin en dikkate değer olanı Proxima b; Proxima Centauri’nin yaşanabilir bölgesinde yörüngede dönen bir gezegen.

Evrende Kaç Tane Dış Gezegen Var?

2020 itibariyle, çeşitli gözlemevleri ve teleskoplar (ağırlıklı olarak Kepler Uzay Teleskobu) tarafından yaklaşık 4.152 Dış Gezegen keşfedildi. Bununla birlikte, NASA’ya göre, güneş sistemi içinde “evrendeki neredeyse her yıldızın en az bir gezegene sahip olabileceği” tahmin ediliyor. Bu doğruysa, evrende büyük olasılıkla trilyonlarca gezegen vardır. Uzak gelecekte bilim adamları, Güneşimiz sonunda Dünya’da yaşamı yaşanmaz hale getireceğinden, Dış Gezegenlerin kolonizasyon çabalarının anahtarı olduğunu umuyorlar.

6. Kuasarlar

Kuasarlar Nedir?

Kuasarlar, galaksilerin merkezindeki süper kütleli kara deliklerden güç aldığına inanılan son derece parlak ışık jetleri anlamına gelir. Yaklaşık yarım asır önce keşfedilen kuasarların, ışık, gaz ve tozun bir kara deliğin kenarlarından ışık hızında uzaklaştırılmasından kaynaklandığına inanılıyor. Işığın hareketinin aşırı hızından (ve jet benzeri bir akıntıya yoğunlaşmasından) dolayı, tek bir kuasar tarafından yayılan genel ışık, Samanyolu Galaksisinin kendisinden 10 ila 100.000 kat daha parlak olabilir. Bu nedenle kuasarlar şu anda evrende var olduğu bilinen en parlak nesneler olarak kabul edilmektedir. Bunu bir perspektife koymak için, bilinen en parlak kuasarlardan bazılarının Güneşimizin yaklaşık 26 katrilyon katı kadar ışık ürettiğine inanılıyor.

Kuasarlar Nasıl Oluşur?

Büyük boyutları nedeniyle, bir kuasar, ışık kaynağına güç sağlamak için muazzam miktarda enerjiye ihtiyaç duyar. Kuasarlar bunu, maddenin (gaz, ışık ve toz) süper kütleli bir karadeliğin birikme diskinden ışık hızına ulaşan hızlarda uzağa akıtılmasıyla başarırlar. Bilinen en küçük kuasarlar, evrende parıldamaya devam edebilmek için her yıl yaklaşık 1000 Güneş’e eşdeğerdir. Yıldızlar, galaksilerinin merkezindeki kara deliği tarafından kelimenin tam anlamıyla “yutulduğu” için, mevcut enerji kaynakları zamanla önemli ölçüde küçülür. Mevcut yıldız havuzu azaldığında, bir kuasar işlevini yitirir ve nispeten kısa bir süre içinde kararır.

Kuasarlarla ilgili bu temel anlayışa rağmen, araştırmacılar genel işlevleri veya amaçları hakkında göreceli olarak hiçbir şey bilmiyorlar. Bu nedenle, büyük ölçüde var olan en garip nesnelerden biri olarak kabul edilirler.

5. Serseri Gezegenler

Serseri Gezegenler Nedir?

Serseri Gezegenler, oluştukları gezegen sisteminden fırlatılmaları nedeniyle Samanyolu boyunca amaçsızca dolaşan gezegenleri ifade eder. Sadece Samanyolu’nun merkezinin yerçekimine bağlı olan Serseri Gezegenler, inanılmaz derecede yüksek hızlarda uzayda sürüklenir. Şu anda, galaksimizin sınırları içinde milyarlarca Serseri Gezegenin var olduğu varsayılmaktadır; ancak Dünya’dan sadece 20 tanesi gözlemlendi (2020 itibariyle).

Serseri Gezegenler Nereden Geliyor?

Bu nesnelerin nasıl oluştuğu (ve serbestçe yüzen gezegenler haline geldiği) belirsizliğini koruyor; ancak, bu gezegenlerin çoğunun, yıldız sistemlerinin ilk şekillenmeye başladığı evrenimizin ilk yıllarında yaratılmış olabileceği varsayılmıştır. Güneş Sistemimizin gelişimine benzer bir model izleyen bu nesnelerin, merkez yıldızlarının yakınında hızlı bir madde birikiminden oluştuğuna inanılıyor. Yıllar süren gelişimden sonra, bu gezegensel nesneler daha sonra yavaş yavaş merkezi konumlarından uzaklaşacaklardı. Onları ana yıldızlarının etrafındaki yörüngelere kilitlemek için yeterli kütleçekim kuvveti olmadan (yıldız sistemlerinden yeterli kütlenin olmamasından dolayı), bu gezegenlerin sonunda uzay girdabında kaybolmadan önce güneş sistemlerinden yavaşça uzaklaştıklarına inanılıyor.

Serseri Gezegenler hakkındaki temel varsayımlarımıza rağmen, bu göksel nesneler, kökenleri veya nihai yörüngeleri hakkında çok az şey biliniyor. Bu nedenle, şu anda evrende var olduğu bilinen en garip nesnelerden biridir.

4. Oumuamua

Oumuamua Nedir?

Oumuamua, 2017’de Güneş Sistemimizden geçtiği bilinen ilk yıldızlararası nesneye atıfta bulunuyor. Hawaii’deki Haleakala Gözlemevi tarafından gözlemlenen nesne, Dünya’dan yaklaşık 21 milyon mil uzakta tespit edildi ve Güneşimizden uzaklaştığı gözlemlendi. 196.000 mil hız. Yaklaşık 3,280 fit uzunluğunda ve yaklaşık 548 fit genişliğinde olduğuna inanılan garip nesne, puro benzeri bir görünümle birlikte koyu kırmızı bir renkle gözlendi. Gökbilimciler, nesnenin Güneş Sistemimizden çıkamayacak kadar hızlı hareket ettiğine, ancak kökeni veya gelişimi ile ilgili hiçbir ipucu olmadığına inanıyor.

Oumuamua Bir Kuyruklu Yıldız Mıydı Yoksa Asteroid Miydi?

Oumuamua Nasa’nın ilk kez 2017’de gördüğü bir kuyruklu yıldız olarak belirlenmiş olsa da, bu teori, keşfedilmesinden kısa bir süre sonra bir kuyruklu yıldız izi (Güneşimize yaklaşıp yavaşça erimeye başlayan kuyruklu yıldızların bir özelliği) olmaması nedeniyle sorgulandı. Bu nedenle, diğer bilim adamları, ‘Oumuamua’nın bir asteroid veya bir gezegen küçük (yerçekimi çarpıtmalarıyla uzaya fırlatılan bir gezegenden büyük bir kaya parçası) olabileceğini tahmin ettiler.

Bununla birlikte, bir asteroid sınıflandırması bile NASA tarafından sorgulanmıştır, çünkü Oumuamua, 2017’de Güneş etrafındaki sapmasını tamamladıktan sonra hızlanmış görünmektedir. Dahası, nesne genel parlaklığında, genel dönüşüne bağlı olan “10 kat” büyük farklılıklar gösterir. Nesne kesinlikle kaya ve metallerden oluşsa da (kırmızımsı renklenmesinden dolayı), parlaklık ve ivmedeki değişiklikler, genel sınıflandırması ile ilgili olarak araştırmacıları şaşırtmaya devam ediyor. Bilim adamları, Güneş Sistemimizin yakınında ‘Oumuamua’ya benzer çok sayıda nesnenin var olduğuna inanıyor. Bizim dışımızdaki güneş sistemleriyle ilgili ek ipuçları taşıyabileceklerinden, onların varlığı gelecekteki araştırmalar için çok önemlidir. Oumuamua uzay gemisi değil anlayacağınız.

3. Nötron Yıldızı

Nötron Yıldızı Nedir ve Nasıl Oluşur?

Nötron Yıldızı, Dünya benzeri şehirler boyutunda, ancak Güneşimizin 1,4 katını aşan toplam kütleye sahip inanılmaz derecede küçük yıldızlardır. Nötron Yıldızlarının, Güneşimizin kütlesinin 4 ila 8 katını aşan büyük yıldızların ölümünden kaynaklandığına inanılıyor. Bu yıldızlar patlayıp süpernovaya dönüştükçe, şiddetli patlama genellikle yıldızın dış katmanlarını patlatır ve çökmeye devam eden küçük (ama yoğun) bir çekirdek bırakır (space.com). Yerçekimi çekirdeğin kalıntılarını zamanla içe doğru sıkıştırırken, malzemelerin sıkı konfigürasyonu, eski yıldızın protonlarının ve elektronlarının birbirleriyle birleşmesine ve sonuçta nötronlara (dolayısıyla Nötron Yıldızı adı verilir) neden olur.

Bir Nötron Yıldızının Özellikleri

Nötron Yıldızlarının çapı nadiren 12.4 kilometreyi aşıyor. Yine de, Dünya’nın yerçekiminin yaklaşık 2 milyar katı bir çekim kuvveti üreten süper miktarda kütle içerirler. Bu nedenle, bir Nötron Yıldızı “kütleçekimsel mercekleme” olarak tanımlanan bir işlemde genellikle radyasyonu (ışığı) bükebilir.

Nötron Yıldızları, hızlı dönme oranlarına sahip olmaları bakımından da benzersizdir. Bazı Nötron Yıldızlarının dakikada 43.000 tam dönüşü tamamlayabildiği tahmin edilmektedir. Hızlı dönüş, Nötron Yıldızının ışığıyla nabız gibi bir görünüm almasına neden olur. Bilim adamları bu tür Nötron Yıldızlarını “pulsarlar” olarak sınıflandırırlar. Bir pulsardan yayılan ışık atımları o kadar öngörülebilir (ve kesin) ki, astronomlar onları astronomik saatler veya evrene giden kılavuzlar olarak bile kullanabilirler.

2. Hoag Nesnesi

Hoag’ın Nesnesi Nedir?

Hoag Nesnesi, Dünya’dan yaklaşık 600 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan bir galaksiyi ifade eder. Garip nesne, alışılmadık şekli ve tasarımı nedeniyle evrende benzersizdir. Hoag Nesnesi, (çoğu galaksi gibi) eliptik veya spiral benzeri bir şekli takip etmekten ziyade, dış yıldız halkasıyla çevrili sarı benzeri bir çekirdeğe sahiptir. İlk olarak 1950’de Arthur Hoag tarafından keşfedilen göksel nesnenin, alışılmadık konfigürasyonu nedeniyle başlangıçta bir gezegenimsi bulutsu olduğuna inanılıyordu. Ancak daha sonraki araştırmalar, çok sayıda yıldızın varlığından dolayı galaktik özelliklerin kanıtını sağladı. Alışılmadık şekli nedeniyle, Hoag Nesnesi daha sonra Dünya’dan yaklaşık 600 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan “tipik olmayan” bir halka gökada olarak belirlendi.

Hoag Nesnesinin Özellikleri

Hoag Nesnesi, tek başına merkezi çekirdeği 24.000 ışıkyılı genişliğe ulaşan olağanüstü büyük bir gökadadır. Bununla birlikte, toplam genişliğinin etkileyici bir 120.000 ışıkyılı boyunca uzandığına inanılıyor. Merkezdeki top benzeri merkezinde, araştırmacılar Hoag Nesnesinin milyarlarca sarı yıldız içerdiğine inanıyorlar (bizim Güneşimize benzer). Bu topun çevresinde, mavi benzeri bir yıldız halkası, toz, gaz ve gezegensel nesneler oluşturmadan önce 70.000 ışıkyılı üzerinde uzanan bir karanlık çember var.

Hoag Nesnesi hakkında hiçbir şey bilinmemektedir, çünkü bu büyüklükteki bir galaksinin nasıl bu kadar tuhaf bir şekle dönüştüğü belirsizliğini korumaktadır. Evrende başka halka benzeri galaksiler bulunmasına rağmen, halkanın bu kadar geniş bir uzay boşluğunu veya sarı yıldızlardan oluşan bir çekirdeği çevrelediği yerde hiçbiri keşfedilmedi. Bazı gökbilimciler, Hoag Nesnesinin birkaç milyar yıl önce merkezinden geçen daha küçük bir galaksiden kaynaklanmış olabileceğini tahmin ediyor. Bu modelle bile, galaktik merkezinin varlığıyla ilgili çeşitli sorunlar ortaya çıkıyor. Bu nedenlerden dolayı Hoag’ın Nesnesi, evrenimizin gerçekten eşsiz bir nesnesidir.

1. Magnetarlar

Magnetar Nedir?

Magnetarlar, ilk olarak 1992’de Robert Duncan ve Christopher Thompson tarafından keşfedilen bir Nötron Yıldızı türüdür. Adından da anlaşılacağı gibi, Magnetarların uzaya yüksek düzeyde elektromanyetik radyasyon (X-ışınları ve gama ışınları şeklinde) yayan son derece güçlü manyetik alanlara sahip olduğu teorileştirilmiştir. Şu anda bir Magnetar’ın manyetik alanının Dünya’nın manyetosferinin yaklaşık 1000 trilyon katı olduğu tahmin edilmektedir. Şu anda Samanyolu’nda şu anda (2020 itibariyle) var olduğu bilinen sadece 10 bilinen Magnetar vardır, ancak evrende büyük ölçüde milyarlarca var olduğuna inanılıyor. Olağanüstü özellikleri ve benzersiz özellikleri nedeniyle, şu anda evrende var olduğu bilinen en tuhaf nesnelerdir.

Magnetarlar Nasıl Oluşur?

Magnetarların bir süpernova patlamasının ardından oluştuğuna inanılıyor. Süper kütleli yıldızlar patladığında, Nötron Yıldızları zamanla bir nötron koleksiyonunda birleşen protonların ve elektronların sıkışması nedeniyle kalan çekirdekten zaman zaman ortaya çıkar. Bu yıldızların yaklaşık onda biri daha sonra bir Magnetar haline gelecek ve “bin kat” ile güçlendirilen bir manyetik alan ile sonuçlanacak. Bilim adamları, manyetizmadaki bu dramatik yükselişe neyin sebep olduğundan emin değiller. Bununla birlikte, bir Nötron Yıldızının dönüşü, sıcaklığı ve manyetik alanının, manyetik alanı bu şekilde yükseltmek için mükemmel bir kombinasyona ulaşması gerektiği tahmin edilmektedir.

Magnetarların Özellikleri

İnanılmaz derecede güçlü manyetik alanlarının yanı sıra, Magnetarlar onları oldukça sıra dışı kılan bir dizi özelliğe sahiptir. Birincisi, evrendeki kendi manyetik alanlarının basıncı altında sistematik olarak çatladığı bilinen tek nesnelerden biridir ve kabaca ışık hızında uzaya ani bir gama ışını enerjisi patlamasına neden olur (bu patlamaların çoğu doğrudan Dünya’ya çarpmaktadır). İkincisi, depremleri deneyimlediği bilinen tek yıldız temelli nesnelerdir. Gökbilimciler tarafından “yıldız depremleri” olarak bilinen bu depremler, bir Magnetar’ın yüzeyinde şiddetli çatlaklar oluşturarak Güneşimizin yaklaşık 150.000 yıl içinde yaydığı şeye eşdeğer ani bir enerji patlamasına (x-ışınları veya gama ışınları şeklinde) neden olur.

Bilim adamları, Dünya’dan muazzam uzaklıkları nedeniyle, Magnetarlar ve evrendeki genel işlevleri hakkında nispeten hiçbir şey bilmiyorlar. Bununla birlikte, yıldız depremlerinin yakındaki sistemler üzerindeki etkilerini inceleyerek ve emisyon verilerini analiz ederek (radyo ve x-ışını sinyalleri yoluyla), bilim adamları Magnetarların bir gün evrenimiz ve kompozisyonumuz için önemli ayrıntılar sağlayacağını umuyorlar. Ek keşifler yapılana kadar, Magnetarlar evrenimizdeki bilinen en garip nesneler arasında olmaya devam edecek.