Leonardo da Vinci: Ünlü Sanat Eserleri

Büyük Rönesans ressamlarından olan Leonardo da Vinci sanat eserleri ile, yenilikçi kompozisyonlar yarattı, insan vücudunu doğru bir şekilde temsil etmek için anatomiyi araştırdı, karakteri göstermek için insan ruhunu değerlendirdi ve iki boyutlu bir yüzey üzerinde uzayı ve üç boyutlu nesneleri temsil etme yöntemlerini denedi. 

Bitmez tükenmez merakının sonucu, birçok bitmemiş proje ve aynı zamanda insan doğasının en gerçekçi, karmaşık ve hassas temsillerinden bazılarıdır. Deneyleri, haleflerinin sanatını etkiledi ve sonraki yüzyıllarda genellikle temsil standardı haline geldi. Leonardo, 1519’daki ölümünde arkasında, not defterleri ve eskizlerle dolu birçok defter bıraktı, ancak bunların çok azı bitmiş eserlerdi. Defterlerinden çıkan çalışmalarının bazıları asistanlar tarafından tamamlandı, ancak diğerleri ne yazık ki günümüze kadar ulaşamayarak kayboldu.

Mona Lisa (1503–19)

Dünyanın en ünlü sanat eseri Mona Lisa, Louvre Müzesi’ne her gün binlerce ziyaretçiyi çekiyor ve bunların çoğu tabloya konu olmuş bakıcının gizemli bakışları ve esrarengiz gülümsemesinden etkileniyor. İnce bir duvakla, kasvetli renklerle ve takı içermeyen alçakgönüllü bir şekilde giyinmiş genç bir kadının görünüşte sıradan portresi, izleyicilerin kafasını karıştırabilir. Burada insanları büyüleyen şey resmin sadeliği, yani Leonardo’nun gerçekçilik yeteneği. Öznenin yumuşak bir şekilde modellenmiş yüzü, sfumato’yu ustaca nasıl ele aldığını gösterir, formu modellemek için çizgi yerine ince ışık ve gölge geçişlerini kullanmak da tartışmasız sanatsal bir teknik. Özenle boyanmış peçe, ince işlenmiş bukleler ve katlanmış kumaşın dikkatlice işlenmesi, Leonardo’nun üzerinde çalıştığı gözlemlerini yeniden yaratmada yorulmak bilmeyen sabrını ortaya koyuyor. 

Son Akşam Yemeği (1495–98)

Dünyanın en ünlü tablolarından biri olan Son Akşam Yemeği, Santa Maria delle Grazie Dominik manastırı için Milano Dükü ve Leonardo’nun patronu Ludovico Sforza tarafından bu şehirde ilk kaldığı süre boyunca yaptırılmıştır. Ardışık bir anlatıyı tasvir eden Leonardo, İncillerde birbiriyle yakından bağlantılı birkaç anı örneklendirir; Matta 26: 21-28’de İsa Havarilerden birinin kendisine ihanet edeceğini ilan eder ve ardından Evkaristiya. Bir erkeğin karakterinin duruş, ifade ve jestle kendini gösterme tarzıyla ilgilenen Leonardo, her öğrencinin bildiriye verdiği benzersiz tepkiyi tasvir etti. Ortada sakin bir şekilde oturan İsa’nın etrafında fısıldıyor, bağırıyor, üzülüyor ve tartışıyor gibi göründükçe havarilerin duruşları yükselir, alçalır, uzar ve iç içe geçer. Leonardo’nun iki kat hazırlık zemini üzerinde tempera veya yağlı boya kullandığı deneysel boyama tekniği nedeniyle, eser bittikten kısa bir süre sonra dağılmaya başladı. Bununla birlikte izleyiciler, onu aldatıcı bir şekilde basit bir kompozisyonla ortaya çıkan çeşitli insan duygularının karmaşık bir çalışması olarak kabul edebilirler.

Vitruvius Adamı (1490)

Leonardo’nun kalem ve mürekkep ile yarattığı Vitruvius Adamı, olgunluk yıllarında kullandığı birçok defterin birinden geliyor. Romalı mimar Vitruvius’un ideal insan oranları üzerine ayna senaryosunda yazılmış notlar eşlik ediyor. Çizim, Vitruvius’un ideal insanın bir daireye ve bir kareye, iki uzlaşmaz şekle sığabileceği teorisini gösteriyor. Leonardo bu kavramı, üst üste iki pozisyonda bir erkek figürü çizerek çözdü (biri kolları bir kareye sığacak şekilde uzatılmış, diğeri ise bacakları ve kolları daire şeklinde açılmış). Eser sadece Leonardo’nun önemli metinleri anlama çabasını değil, aynı zamanda onları genişletme arzusunu da gösteriyor. Vitruvius’un kavramlarını ilk gösteren o değildi, ancak daha sonra çizimi, kısmen matematik, felsefe ve sanatın birleşimi Rönesans’ın uygun bir sembolü gibi göründüğü için en ikonik hale geldi. Çizim şimdi Gallerie dell’Accademia, Venedik’te bulunuyor.

Otoportre (1490 / 1515–16)

Uzun zamandır bir otoportre olarak kabul edilen, uzun dalgalı saçlı ve sakallı yaşlı bir adamın kırmızı tebeşir çizimi, çoğu insanın Leonardo’nun görünüşü hakkında ne düşündüğünü tanımlayacak ölçüde yeniden üretildi. Yine de bazı akademisyenler, bu figürün sarp hatları, çatık alnı ve aşağı bakan gözleri ile Leonardo’nun ulaştığı yaştan çok daha yaşlı göründüğünü iddia ediyor; Leonardo, 67 yaşında öldü. Çizimin, alışılageldik şekilde eksantrik özelliklere sahip insanlardan oluşan defterlerinde yaptığı grotesk çizimlerinden, eskizlerinden biri olabileceğini öne sürüyorlar. 

The Virgin of the Rocks (1483–86)

Birçok bilim insanı, üslupla ilgili kanıtlara dayanarak, Leonardo’nun Louvre’daki Kayaların Bakiresi tablosunu, Kutsal Aile’nin Hirodes Katliamı’ndan Mısır’a kaçarken Vaftizci Yahya ile tanıştığı bir kıyamet efsanesinden yaptığı iki tablodan ilki olarak kabul eder. 

Bir Kadının Başı (1500–10)

Head of a Woman, kafası eğik ve gözleri aşağı dönük bir genç kadını tasvir ediyor. Duruşu, Leonardo’nun The Virgin of the Rocks’taki Meryem Ana’sını anımsatıyor ve bu çizimin bir model görevi görmüş olabileceğini öne sürüyor. Çizimin takma adı La scapigliata, “darmadağınık” anlamına gelir ve genç kadının asi saç tellerine atıfta bulunur. Gevşek bir şekilde çizilmiş omuzları, Leonardo’nun ağır göz kapaklarından yumuşak dudaklarına kadar kadının hassas özelliklerini nazikçe modellediği son derece bitmiş yüzle tezat oluşturuyordu. Bu eser, Leonardo’nun akışkan çalışma yöntemlerini ortaya çıkarır, hem form oluşturmak için etkileyici çizim hem de ayrıntı sağlamak için kontrollü katmanlama kullanır.

Erminli Kadın (c. 1489-91)

Salvator Mundi (1500)

Ginevra de ‘Benci (1474/78)