İnsanların birçoğu kendi kendime konuşuyorum diye şikayetlenir ancak bunu kimseye söyleyemez. Peki ya hiç tek başınıza bir işle uğraşıyorken, hiç kendi kendine karşısında biri varmış gibi konuşan birisini gördünüz mü, yada siz de derin hayaller kurup kendi kendinize konuştunuz mu? Peki bu psikolojik olay, neyin göstergesidir? Şizofreni misiniz? Yoksa bu deli veya çok zeki olduğunuz anlamına mı geliyor? Gelin birlikte görelim!
Gerek tuvalette, gerek uyurken, gerek ayna karşısında kendi kendinize içinizden konuşsanız da zaman zaman bu, yüksek sesle konuşmalara dönüşebilir. Sesli şekilde konuşmanın asıl amacının başkalarıyla iletişim kurmak olduğunu düşünecek olursak, bu ne kadar normaldir? Bir insanın durduk yere kendi kendine sürekli konuşması hastalık mıdır?
İnsanlar genelde, yalnızca kendi düşünceleriyle cevap verebildiği derin ve soyut konuşmalar gerçekleştirir. Aslen bu iç konuşma bir rahatsızlığın değil, aksine sağlıklı bir zihne sahip olunduğunun göstergesidir. Kafa içindeki düşünceleri ve aksiyonları planlamaya ve organize etmeye yardımcı olur. Yani kısacası iç konuşmalar insanın kendini kontrol etmesine destek olur.
Yapılan bir araştırmaya göre insanlar olarak sesli veya içinden sessiz bir şekilde kendi kendimize konuşmayı bırakmamız durumunda, beynimiz tam anlamıyla bir maymun beyni gibi çalışacaktı. Bu araştırma çerçevesinde, katılımcılar işitsel ve görsel bir takım görevleri gerçekleştirirken aynı anda yüksek sesle anlamsız sözler söylediler. Aynı anda iki şeyi söylemek mümkün olmadığı için, anlamsız şeyleri söylerken aynı anda görevi nasıl yapacaklarını kendileri ile konuşamadılar. Netice olarak bu durumda, insan beyni tıpkı maymunların beyni gibi bir çalışma yaptı ve beynin alakasız görsel ve işitsel alanları kullanıldı. Bu çalışmaya göre, kendi kendine konuşmak görevleri ve davranışları yönetmede tek yol değildir ancak insan psikolojisi olağan şekilde bunu tercih ediyor.
Kendi kendine konuşmak ve cevap vermek neden olur?
- Stres: Yaşadığımız günün stresini, günlük işlerle uğraşırken veya boş dururken kendi kendine konuşarak dışa vurmaktır.
- İletişim Eksikliği: Dijital çağda karşılıklı birebir iletişim eskiye nazaran oldukça azalmış durumda. Bu sebeple günümüzde insanlar başkalarıyla sağlıklı iletişim kuramadığı zamanlarda kendi kendileriyle iletişim (konuşma) kurarlar.
- Yalnız Olmak: Sosyal bir varlık olmamızdan ötürü, sosyal hayatı fazla olmayan ve vaktinin çoğunu yalnız geçiren insanlarda bu durumun görülmesi oldukça normaldir.
- Önemli Anlar: İş görüşmesi, mülakat veya ilk buluşma… Seçenekleri artırabiliriz. Tüm bunların öncesinde kişinin kendi kendine konuşup oto kontrol sağlamak amacıyla olayı kafasında canlandırması yoluyla gerçekleşir.
Zihinden Konuşmak Sağlıklı Bir Beynin İşaretidir!
İyi haber! Kendi kendinize konuşmanız hastalık boyutunda olmadığı sürece (bazı nesnelerle veya hayal ürünleriyle bağırarak konuşmak gibi) kötü bir durum değil, aksine sağlıklı bir birey olduğunuzun göstergesi. Hatta kendi kendine konuşmayan insanlardan daha sağlıklısınız bile diyebiliriz! Öyleyse muhabbetiniz bol olsun diyelim.
Düşünmek İçin Dile İhtiyacımız Var mı?
Doğru Kariyer Seçimi İçin Kendinize Sormanız Gereken 5 Soru
Evlilik Fobisi (Gamofobi) Nasıl Yenilir? Belirtileri ve Tedavisi
En Hızlı Öğrenme Yöntemi: Feynman Tekniği Nedir
Sosyal İletişim Bozukluğu: Nedir, Örnekleri, Belirtileri ve Nedenleri
Flynn Etkisi: Nesiller Arası Zeka Değişimi
Rüya Kontrolü: Lucid Rüya Nedir?
Tükenmişlik Sendromu ve Öğrencilik
Hümanizm Akımı Nedir: Hümanist Yaklaşım
Covid’den Sinirleri Bozulanlar İçin: Yoga Nedir? Ne İşe Yarar
Peki karşüsında biri varmış gibi konuşmak,ama gerçek olmadığinı bilmek.kendi kendisine kafasınsa kurmak o ne ,bende bi hastalık mı var.
aynen evde yalnızken karşımda birisi varmış gibi sohbet ediyorum konuşuyorum
Bende bu bir hastalikmi
İşte aradığım buydu.. Var olmadıklarının bilincindeyim ama konuşuyorum..
Allahım bukadar gulmemışım Vallaha
Hergün 5 saate yakın kendi kendine konuşmak da normal mi acaba bazen herhangi bi konu hakkında hararetli tartışmalara giriyorum böyle konu konuyu açıyo bakıyorum bayağı konuşmuşum birinin geldiğini hissedince de sanki saklanması gereken bi şey varmış gibi panik oluyorum hemen duruyorum ortam sakinleşince hiç bi şey olmamış gibi devam… Ders çalışınca falan da çok oluyo bağımlılık gibi bi şey benim gibi olan var mı acaba yoksa çıldırdım mı
Sen bensin..
Ben de öyleyim..
Kanka sen bensin ya bundan nasıl kurtulacaz yürüyerek evin içerisinde saatlerce herhangi bir konuda konuşuyorum. Kimseye de anlatamıyorum bazen evdekilere yakalanıyorum aniden odaya giriyorlar hemen bir şeylerle uğraşıyor gibi yapıyorum. Ders çalışcam senin gibi 2 saatlik ödev var akşam 9 da başlıyorum kendi kendime konuşmaktan gece 4e kadar yapamıyorum o ödevi off.
Aynen işte tam olarak yaşadığım şeyi açıklamışsın, ve bu sayede kendimi dışarıdan bakan biri gibi gördüğümde hatalı ve itici kelimelerimi fark ettiğimde modum feci düşüyor, sonrasında farklı ve daha bilgili olduğum kendime güvendiğim bir konu hakkında konuşmaya başlayarak fikrimi anlatıyorum, bunu yaparken ortalama 3 kez düşünüyorum, sanki birine anlatırmış gibi hissettiğimden hata yaptığımda kaygı bozukluğum devreye giriyor.
Evet aynısını bende yaşıyorum hatta randevu bile aldım pisikoloktan bende mesela bir insanı tanımaya başkadığmda veya gördüğümde hemen kafamda onun nasıl biri olduğunun proje si çıkıyor genelde hiç yanılmıyorum insaları düşünerek tanıyorum ve ayrıca bende konuşurken insalarla bazen yanlış yerde veya yanlış bir cümle kullandığımı düşünüp kendime kızıyorum neden böyle bir dieloğa girdin veya niye atladın vs neden böyle kötü bir cümle kullandın küçük düştün gibisinden bazen o kadar çok düşünüyorum ki uyuyamıyorum mutlaka her gün gün içerisinde yaşadığım şeyleri tartar kafamda düşünür nerede hata yaptığımı gözlemlerim fazla düşünmek ve kafamda kendimi eleştirmek beni baya yormaya başladı en ufak ayrıntıya kadar dikkat ediyorum her şeyin gözden hiç bir şey kaçmasın diye beynimle savaşıyorum resmen bu yüzden her şeyi ciddiye almak zorunda kalıyorum bu konu beni yormaya başladı
Maladaptive daydreaming durumu var sizde arkadaşlar Detaylı bilgi için yazabilirsiniz cevaplamaktan onur duyarım. Çünkü bu tür insanlar yüksek iq ya ve derin bir düşünce yapısına sahip. Ve hayatı analiz etme insanları tanıma konusunda büyük yetenekleri vardır. Böyle bir insan tanımak isterim.
Burda yazılanlar gibi eşimde de var bu konu hakkında bilgi verebilirmisiniz yardimci olursanız sevinirim
Merhabalar sizinle tanışmak istiyorum.
Merhaba 19 yaşındayım ve kendimi bildim bileli dediğiniz gibi kendi kendime konuşup cevap verme yeri gelince tartışmaya kadar giden durumum var siyasi olaylardan kendi hayatımdan insanların her çeşit haraketlerini iziyor bunu kendime dert ediniyorum beynim bir süre sonra agirmaya başlıyor ve bırakıyorum kendi kendine niye konuşuyorsun aptal misin vs.. şeyler sizce destek almalı mıyım
Maladaptive daydreaming ilk kez duyuyorum böyle bir şeyi. Anlatılanların hepsi bende de var açıkçası. Bu sayfaya da neden böyle olduğunu öğrenmek için ziyaret etmiştim. Bana detaylı bilgi verebilir misin? Teşekkür ederim.
Bende çok konuşurum kendi kendime tartisirim kimseye anlatmadigim konular özellikle sanki karşımda biris varmış gibi hem anlatıyorum hem cevaplıyorum normal mi bu durum
mailimi bıraktım maladaptive daydreaming oldugunu dusunuyorum daha once de duymustum arastirirken ablamda da ben de de mevcut bilgi verebilirseniz cok sevinirim
Bendeki tamamen farklı beni iyi dinleyin lütfen yardıma ihtiyacım var deli olduğumu düşünüyorum evet kendikendime konuşuyorum ama sizin anlattığıniz gibi değil mesela birkelime veyahutta bı cümle düşünüyorum kafandan onu tekrarlıyorum yanımda biri varsa içimden kimse yoksa dıştan bazende hic umursamiyorum öyle konuşuyorum herkes gülüyor varsa benim gibi olan söylesin lütfen.
Bende senin gibiyim Memo zorla sanki biri beni konuşturuyor özellik le. K harfi ile başlayan kelimeleri çok söylüyorum ve onlardan istemsizce cümle kurup iradem dışında söylüyorum ya da biri yaptırıyor benim yapmadığım kesin onu biliyorum
Hasta değilmişim şükürler olsun
BenDe kendi kendime konusuyorum cok ama cok kendim soruyorum kendim cevapliyorum hat da bazen kendimle tartisiyorum bu bir hastalikmi bilmiyorum lutfen yardimci olun sizin soylediginiz durum var bende
Beyler biz Arkadaş filan mı olsak 😀 tek derdimi anlayabilecek insanları burada görmek beni çok mutlu etti.
aynı bende bu komik durumdayım istem dışı bir davranış bozukluğu
ben hersey hakda hayal kuruyorum ve olarin gercek oldiginda ne yapicami kedimle kendim konusyorum bazen bunun yuzunden yapicam dedigim seyi yarina kaldir yorum ben kendimi durza biliyorum ailemde bunu istiyor zaten ama kendi kedimle konusmarsam atilicak gibiyim hayal kurmakdan geceleri olari ruyada gormekden sonrada ben kedi sorup kendim cevap veriyorum buyudigimdede oyuncu olmak istiyorum cokda konusyorum hic kimsede benim
hayallarimi sormuyo dinlemiyo bende kendimle kendim konusyorum yasimda 14 de.
kedi deyil kendim demek istedemisdim bisey bana kendimle kendim konusmak iyi geliyo rahatliyorum yeni hayallar kurmaya basliyorum
Ozellikle evde kimse yokken holde yürüyerek beynimin içinde düşündüklerimi kendime anlatiyorum ev doluysa odamin içinde yürüyerek sessiz şekilde konuşuyorum ama konuşurken sürekli başkasının duymaması için dikkat ediyorum utanc veriyor bana sebebini bilmiyorum. Kucukken oyuncaklari elime alip ayakta yürürken sesli bir şekilde beynimde canlandırdıklarımı anlatarak oynardım hatta arkadaşlarım dalga geçerdi belki de utanmamin sebebi budur. Ders çalışırken kendi kendime sessiz bir tonla anlatarak çalışırım eğer böyle yapmazsam beynim farkinda olmadan kontrolden çıkıp çok hızlı konu değiştirerek farklı farklı şeyler düşünüyor. Cok yorgun degilsem mümkün degil düşünmekten uyuyamam en az 10 farkli konu hakkinda düşünüyorum eger başımdan önemli bir olay geçmişse konu degistirmek yerine sadece ona odaklanip onu bütün farkli yonleriyle düşünüyorum. Bazen aptalca bişey yaptığımda kendi süratimi beynimde canlandırarak kendimden utanc duyduğum oluyor kendimi dünyanın en salak insanı hissedip depresyona giriyorum hatta. Bi konu hakkinda kendi yaptigim veya yapabilecek olduğum hatalari sesli şekilde kendime aaktarıyorum. Bunları buraya yazma sebebim benim yaptıklarıma benzer şeyler yapan var mi diye merak etmem bu zamana kadar kimseye anlatmadim.
Sürekli olarak kendimle konuşuyorum bazen var olmadıkları halde zihnimin canlandırdığı varlıklarla konuşup tartışıyorum onlara yaşadığım hayatı anlatıyorum sonra içeri annem yada babam herhangi biri girince dünyanın en büyük hatasını yapmış gibi geri çekiliyorum ama gidince başa sar bir daha aynısı oluyor bazen binlerce insan varmış gibi karşımda konuşuyorum onları uyarıyorum mekan fark etmez her türlü konuşuyorum
Ne kadar çok bu dertten muzdarip insan varmış böyle.
Ben de sürekli kendi kendime konuşuyorum. Genelde söylenme üzerine. Saçma sapan şeyler olduğunda bunları tek başıma da olsam da sesli şekilde dinlendiriyorum. Bu niye böyle oldu şu niye şöyle oldu. Başlayacağım yapacağın işe. Yemek yaparken “Domates kardeş gel buraya seni bir güzel doğrayalım 🙂 ” bu tarz cümleler. Oktay usta gibi 🙂
Birileri geldiğinde ben de deli sanılmamak için susuyorum.
Bazen çok sinirli olduğumda ya da bir olayı kafaya çok taktığımda o olaydaki kişilerle kavga ediyorum. Tabii ki onlar o sırada yanımda değiller 🙂 onların bana verebileceği cevapları kafamda kuruyorum ve onları cevaplıyorum.
İşin garibi kafamda yaşadığım bu tartışma , kurduğum kötü hayaller ve bana söyledikleri %99 gerçekleşmiyor bile. Kafamda en kötüsünü kurduğumu fark ettim. Hayal ettiğim şeylerin çoğu deli saçması.
Bu sayfayı çok sevdim.
Bu Konuyu konuşmak isteyen lütfen bana yazsın
Mail adresim
bahtiyarrkurt@gmail.com
Bahtiyar’da 2 tane r var ona göre 🙂
Ya bendeki durum çok 1 senedir böyleyim gün içindeki diyorlar konuşmalar tekrardan kendi kafamda kuruyorum kendi kendime konuşuyor ve cevap veriyorum ve bu uyurken oluyor artık geceleri uyamıyorum sınav öğrencisiyim perişan oldum olmamış olayları kafamda kurup kendi kendime senaryosunun yazıp kurup kendim oynuyorum sabah kadar bu böyle oluyor artık dayanamıyorum bundan 4 sene önceki olmuş bir olayı sanki o kişi karşımdaymış gibi kendi kendime konuşarak o anı canlandırıyorum mesela bu yazıyorum yazdıktan sonra bu yazınını aynısını yine beynimde kendi kendime konuşuyormuş gibi tekrardan konuşucam nasıl kurtulurum bilmiyorum
Ya benimde bir arkadaş kurmak ve onunla konuşmak yani bine saki her an yanındaymış gibi ve karşında birileri varmış gibi yemek masasında tek başına değil dört kişi gibi
Şimdi çok absürt gelicek belki ama eski sevgilimle hep bir bebeğin hayalini kurardık ikimizin de en büyük hayali buydu. Sonra o başkasıyla evlendi ve ben hep yalnız kaldığımda elimi karnıma koyup bebek varmış gibi konuşuyorum bazen ağlıyorum onunla konuşunca ve farkına varınca kendimi toparlıyorum onunla konuşunca sanki gerçekten varmış gibi hissediyorum konuşma bitince bi rahatlama hissi geliyor. Ondan kurtulmak istemiyorum ama bunu neden yapıyorum artık öğrenmek istiyorum.
Ben kendimle konuşmaktan uyuyamıyorum ayrıca bipolar hastasıyım ve buna en çok canı sıkılan da ben kendimim bezdim vallahi ilaçlarla biraz sakinleşiyorum